Y ile Başlayan Erkek İsimleri

• Yabalak1. Yabancı. 2. Issız kır,ova. 3. Dışan, başka ülke, gurbet. 4. Ekin Tarlası.
• Yaban1. Yabancı. 2. Issız kır,ova. 3. Dışarı, başka ülke, gurbet. 4. Ekin tarlası.
• YabarGüzel koku, misk.
• YabguYol gösterici, kılavuz.
• Yabızbk. Yavuz
• Yadacı1. Büyücü, sihirbaz.2. Hekim.
• YafesHz. Nuh’un üçüncü oğlu.
• YağınYağmur.
• YağınalpHareketli yiğit.
• YağısıyanDüşmanı yenen, zafer kazanan.
• Yağız1. Esmer. 2. Doru. 3. Yiğit. 4. Bakımlı hayvan.
• YağızalpEsmer, güçlü yiğit.
• YağızbayEsmer kimse.
• YağızboğaGüçlü, esmer kimse.
• YağızerEsmer kimse.
• YağızhanEsmer hükümdar.
• YağızkanEsmer bir soydan gelen kimse.
• YağızkurtEsmer, güçlü kimse.
• YağıztekinEsmer kimse.
• Yağmurca1. Bir tür geyik. 2. Dağ keçisi.
• Yahşibayİyi tanınan, saygın kimse.
• Yahşiboğaİyi, güzel, güçlü kimse.
• Yahşihanİyi, güzel hükümdar.
• Yahşikanİyi, soylu bir sülaleden gelen kimse.
• Yahşitayİyi, güzel kimse.
• YahyaTanrı lütufkârdır anlamında bir söz.
• Yakup1. Erkek keklik. 2. İbr. Takip eden, izleyen.
• Yalabuk1. Güzel, yakışıklı, sevimli. 2. Parlak, ışıltılı. 3. Şimşek. 4. Çevik, atik, işgüzar. 5. Kavgada üstün gelen.
• Yalap1. Parıltı. 2. İvedi, hızlı, çabuk. 3. Sarı renkli bir kuş.
• YalavaçPeygamber,elçi.
• YalazAlev.
• YalazabayAlevli, coşkun kimse.
• YalazahanAlevli, coşkulu hükümdar.
• YalazakanAlevli, coşkulu bir soydan gelen kimse.
• YalazalpAlev gibi parlak yiğit.
• Yalçın1. Dik, sarp. 2. Düz, kaygan. 3. Parlak, cilalı.
• YalçınerSert kimse.
• YalçınkayaSert, güçlü kimse.
• Yaldırakbk. Yaltırak
• Yaldırımbk. Yıldırım
• Yalgı1. Büyü, sihir. 2. Yalnız.
• Yalgın1. Serap, ılgın. 2. Alev.
• YalgınayAlev gibi parlayan kimse.
• Yalım1. Alev, ateş. 2. Kılıç, bıçak vb.nin kesici yüzü. 3. Kaya. 4. Sarp yer, uçurum. 5. Şimşek. 6. Kuvvet, kudret. 7. Orun, derece. 8. Çalım, gurur; onur.
• YalınalpGösterişsiz, sade yiğit.
• Yalkı1. Yalın, tek. 2. Işın
• Yalkınbk. Yalgın
• YalmaçKarışık olmayan, sade, yalın, yapılması ve anlaşılması kolay olan.
• Yalman1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
• YaltYalçın, sert.
• YaltırParlak, parlayan.
• Yalvaçbk. Yalavaç
• Yamaç1. Dağın veya tepenin herhangi bir yanı. 2. Karşı. 3. Yan, yakın.
• Yaman1. Kötü, korkulan, şiddetli. 2. Cesur, güçlü. 3. Kurnaz, becerikli.
• YamanerCesur, güçlü kimse.
• YamanözÖzü güçlü olan.
• YamansoyGüçlü soydan gelen kimse.
• YamantürkGüçlü Türk.
• YamanyiğitCesur, güçlü yiğit.
• Yamçı1. Sürücü. 2. Bir yüzü uzun tüylü, kalın yün dokumadan yağmurluk.
• YanaçYön, taraf.
• Yanal1. Yanda olan, yana düşen. 2. Alaca, değişik renkli. 3. Kırmızı, pembe. 4. Nehir yatağı.
• Yanar1. Parlayan, parıldayan. 2. Kaplıca. 3. Aralık ve ocak ayı.
• YanbekArkadaşları sağlam olan kimse.
• YanbeyArkadaşı bey olan kimse.
• YandilGönül arkadaşı, sevgili.
• YangârÇok vefalı arkadaş.
• Yanık1. Yanmış olan. 2. Duygulu, dokunaklı. 3. Kavruk, gelişmemiş. 4. Âşık.
• YanıkerÂşık, vurgun kimse.
• Yapalak1. Gürbüz, güçlü. 2. Sevimli, şirin 3. Baykuş, puhu kuşu.
• YararerFaydalı kimse.
• YardakYardımcı, arkadaş.
• YârenArkadaş, yakın dost.
• Yarganbk. Yarkan
• Yargı1. Hüküm, muhakeme. 2. Adalet.
• YarkanYüksek devlet mahkemesi.
• YarkayaSarp, uçurumlu kaya.
• Yarlık1. Buyruk, ferman. 2. Yasa, kanun. 3. Yoksul. 4. Bağış, lütuf.
• Yarlukbk. Yarlık
• YarukIşık, aydınlık, parlaklık, parıltı.
• YasaKanun, düzen, töre.
• Yasan1. Tertip, düzen. 2. İm, belirti. 3. Bir işi yapma isteği, karar. 4. Öngörü.
• Yasavul1. Koruyucu, muhafız. 2. İlhanlılar devrinde ordu müfettişliği görevini yapan kimse.
• YaserBolluk, varlık, zenginlik, varsıllık.
• YasinKur’an surelerinden biri.
• Yasun1. Tarz, üslup.2. Töre 2. Doğa, tabiat.
• YaşaSağlıklı ol, varlığını sürdür, rahat bir yaşamın olsun anlamında kullanılan bir ad.
• YaşartürkYaşayan Türk.
• YaşdaşYaşıt, akran.
• Yaşlak1. Yaşlı, ömürlü, ihtiyar. 2. Gizli.
• YatmanBoyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
• Yatuk1. Kanun, santur vb. sazların genel adı. 2. Saklanan, kullanılmayan şey. 3. Tembel.
• Yavaş1. Ağırbaşlı, yumuşak huylu, sakin. 2. Şefkatli, sevecen.
• YaverYardımcı.
• Yavuz1. İyi, güzel. 2. Mert, cesur. 3. Becerikli, hamarat. 4. Yumuşak huylu.
• YavuzalpCesur, güçlü yiğit.
• YavuzayCesur, güçlü kimse.
• YavuzbayCesur, güçlü kimse.
• YavuzboğaCesur, güçlü kimse.
• YavuzerCesur, güçlü erkek.
• YavuzhanCesur, güçlü hükümdar.
• YavuzsoyCesur, güçlü soydan gelen kimse.
• Yay1. Ok atmaya yarayan, iki ucunun arasına kiriş gerilmiş eğri ağaç veya metal çubuk. 2. Yaz, sıcak mevsim.
• YayakYürüyerek giden, yaya, piyade, binitsiz.
• YayalpSert, kuvvetli yiğit.
• YaybörüSert, güçlü, kuvvetli kimse.
• YaybükeGüçlü kimse.
• YaygırGök kuşağı.
• Yaylakbk. Yayla
• YazanYazar.
• YazarYazın, bilim veya sanat alanında yapıt veren kimse.
• YazganYazan, yazar.
• YazganalpYazarlık yapan yiğit.
• YazgıKader, talih, alın yazısı.
• YazıkGünah.
• YazırOğuzların Bozok kolunun Ayhan soyundan gelen bir Türkmen boyunun adı.
• Yedierbk. Yediger
• YedigerBüyükayı takımyıldızı.
• YegânBir, tek.
• Yeğin1. Zorlu, katı, şiddetli 2. Baskın, üstün. 3. Yiğit, güçlü, çalışkan. 4. Bereketli, bol. 5. İyiliği seven. 6. Yakışıklı, güzel, ince.
• YeğinerGüçlü, kuvvetli kimse.
• Yeğrek1. İyiliksever, hayırlı. 2. Güzel. 3. Fazla, çok.
• YelEsinti, rüzgâr.
• YelalRüzgâra karşı dur, serinle anlamında bir ad.
• YelbayRüzgârlı havayı seven kimse.
• YelboğaRüzgâr gibi hareketli ve güçlü kimse.
• YeldanHızlı, süratli.
• Yelen1. Arzu, istek. 2. Fırtına.
• YelerYel gibi hızlı, çabuk kimse.
• YelesenYel gibi hızlı, çabuk kimse.
• YeleserYel gibi hızlı, çabuk kimse.
• YeltekinYel gibi hızlı, çabuk kimse.
• Yemen1. Sağ, sağ taraf. 2. Mutluluk.
• YenalAmacına ulaşan kimse.
• YenayYeni ay, hilal, ayça.
• Yenelbk. Yenal
• YenenÜstün gelen, kazanan.
• YeneralYenen, kazanan, üstün gelen kimse.
• YenerolHer zaman kazan, üstün ol anlamında kullanılan bir ad.
• YengiYenme, alt etme, zafer, utku.
• YeninÜstün gelen, galip.
• YenisuYeni su.
• YenisüYeni asjer, ordu.
• YerelBelirli bir yer ile ilgili olan.
• YerginHüzünlü, tasalı, kaygılı.
• YerikUygun, elverişli, yaraşan.
• YerselYerle ilgili, yere ait.
• YertanŞaşılacak kadar güzel olan yer.
• Yesari1. Sol, solla ilgili, sol tarafa ait. 2. Zenginlikle ilgili.
• YesügeyCengiz Han´ın babası. Kubilay Han´ın kardeşi olan Türk-Moğol hükümdarı.
• Yeten1. Yetişen, ulaşan. 2. Olgun, olgunlaşan 3. Süresi dolan, günü gelen. 4. Tüm canlılar, herkes.
• YetenerOlgun erkek.
• Yetik1. Yetişmiş, erginleşmiş, büyümüş. 2. Bilgili, olgun. 3. Güç işleri başaran, becerikli. 4. Delikanlı. 5. İri, büyük.
• Yetim1. Babası ölmüş çocuk. 2. Yalnız, tek, eşsiz.
• YetişAmacına ulaş, isteğine kavuş anlamında kullanılan bir ad..
• YetişalYetiş de al anlamında kullanılan bir ad.
• YetişenUlaşan, kavuşan.
• YetkinerGerekli olgunluğa erişmiş, olgun, ergin kimse.
• Yezdan1. Zerdüştlerin iyilik Tanrısı. 2. Allah.
• Yıbarbk. Yıpar
• YılbayYılın zengini olan kimse.
• YıldırParlak, parlayan, ışıklı, ışık.
• YıldıralpYıldız gibi parlayan yiğit.
• YıldıranParlayan, ışıldayan, ışık saçan.
• YıldıranerParlayan, ışıldayan, ışık saçan kimse.
• YıldırayParlak, ışık saçan ay.
• YıldırerParlak, ışık saçan kimse.
• Yıldırım1. Gök gürültüsü ve şimşekle görülen, hava ile yer arasındaki elektrik boşalması. 2. Çok hızlı, canlı.
• YılhanYılın hükümdarı.
• YılkanYılan, çekinen kimse.
• YılmaVazgeçme, korkma, doğru bildiğin yoldan yürü anlamında kullanılan bir ad.
• YılmazYılmayan, bıkmayan, azimli, sebatlı.
• YılmazokYılmayan, bıkmayan, azimli, sebatlı kimse.
• Yiğit1. Güçlü, yürekli, kahraman, alp. 2. Delikanlı, genç erkek. 3. Gözü pek, düşüncelerini açıkça söylemekten çekinmeyen kimse.
• YiğitelGüçlü, korkusuz, kahraman kimse.
• YiğiterGüçlü, korkusuz, kahraman kimse.
• YiğithanGüçlü, korkusuz, kahraman hükümdar.
• YiğitkanGüçlü, korkusuz, kahraman bir soydan gelen kimse.
• Yinançbk. İnanç
• Yoğun1. Oylumuna oranla ağırlığı çok olan. 2. Dolu, sık. 3. Kalabalık. 4. İri, kaba, kalın.
• Yoğunayİri yarı kimse.
• YolaGelenek, örf, âdet.
• YolaçYol gösteren, kılavuz.
• YolalMesafe katet, yüksel anlamında kullanılan bir ad.
• YolbulGideceğin yolu ara, bul anlamında kullanılan bir ad.
• Yoldaş1. Arkadaş, dost, yol arkadaşı. 2. Ortak bir görüşü benimseyenlerden her biri.
• YomaEfsane.
• YomutYenen, üstün gelen.
• Yordam1. Kılavuz, rehber. 2. Beceri, yatkınlık. 3. Gelenek, görenek. 4. Anlayış, yerinde davranış. 5. Kural, yöntem, düzen.
• Yordamlı1. Yakışıklı, gösterişli. 2. Giyimli kuşamlı. 3. Eğitim görmüş, incelikli. 4. Becerikli.
• YoruçKomutan, kumandan.
• Yön1. Yüz, cephe, taraf. 2. Neden, sebep. 3. İyi.
• YönerBir tarafa yönelen kimse.
• Yönet1. Uygun, doğru. 2. İyi, güzel. 3. Uysal. 4. Becerikli, yatkın. 5. Biçim, tarz, usul.
• Yönetken1. Yönetme yeteneği olan, becekli.2. Düzenli, tertipli.
• Yönetmen1. İdareci, yönetici. 2. Bir kuruluşu yönetme yetkisi olan kimse.
• Yöntem1. Yol, tarz, metot. 2. Yetenek. 3. Uygun, kolay.
• Yörük1. Göçebe. 2. Çabuk yürüyen, hızlı.
• YulaMeşale.
• Yuluğ1. Mutlu, mesut. 2. Hak, adalet.
• Yumlu1. Uğurlu, kutlu. 2. Kutsal, mübarek.
• Yumuşİş, güç, çalışma.
• Yunt1. At, kısrak. 2. At sürüsü. 3. Orman.
• YunusIlık ve sıcak denizlerde yaşayan etçil memeli hayvan.
• YuraDağ sırtı.
• YurdaayYurdu aydınlatan kimse.
• YurdaerYurdu için doğmuş kimse.
• YurdalKendine yurt edin anlamında kullanılan bir ad.
• YurduşenÜlkesi sevinçli olan kimse.
• Yurtalbk. Yurdal
• YurtbayÜlkenin zengini olan kimse.
• YurterÜlkenin yiğit insanı.
• YurtgüvenÜlkene güven anlamında kullanılan br ad.
• YurtkuluÜlkesine hizmet eden kimse.
• YurtkuranÜlkeyi yöneten kimse.
• YurtmanYurdunu çok seven kimse.
• YurtsalYurtla ilgili, yurda ait.
• YurttaşYurtları veya yurt duyguları aynı olanlardan her biri.
• Yusuf1. İnleyen, ah eden.2. İnilti.
• YücealpBüyük, ulu yiğit.
• YücebaşYüksek, büyük, ulu kimse.
• YücedağYüksek, büyük, ulu kimse.
• YüceerYüksek, büyük, ulu kimse.
• YücelayYükselen, başarı kazanan kimse.
• YüceltYükselt, yüce bir duruma getir anlamında kullanılan bir ad.
• YüceltenYükselten, yüce bir duruma getiren.
• YücesanSaygın bir adı olan kimse.
• YücesoySaygın, ulu bir soydan gelen kimse.
• YücetekinKahraman, büyük, ulu hükümdar.
• YücetürkBüyük, ulu, değerli Türk.
• YüğrükÇevik, hızlı giden, koşan.
• YülükSaygıyla eğilen, saygılı.
• YümniUğurlu, kutlu.
• Yümun1. Uğur, mutluluk. 2. Bereket.
• Yürekli1. Kostak, çalımlı, iyi giyinmiş, güzel, yakışıklı. 2. Kendini beğenen, onurlu. 3. Yiğit, kabadayı,
• Yürükbk. Yörük
• YürükerHızlı giden, koşan kimse.
• YüzüakDürüst, doğru, namuslu, suçsuz kimse.
• YolaGelenek, örf, âdet.
• YolaçYol gösteren, kılavuz.
• Yolal“Mesafe katet, yüksel” anlamında kullanılan bir ad.
• Yolbul“Gideceğin yolu ara, bul” anlamında kullanılan bir ad.
• Yoldaş1. Arkadaş, dost, yol arkadaşı. 2. Ortak bir görüşü benimseyenlerden her biri.
• YomaEfsane.
• YomutYenen, üstün gelen.
• Yordam1. Kılavuz, rehber. 2. Beceri, yatkınlık. 3. Gelenek, görenek. 4. Anlayış, yerinde davranış. 5. Kural, yöntem, düzen.
• Yordamlı1. Yakışıklı, gösterişli. 2. Giyimli kuşamlı. 3. Eğitim görmüş, incelikli. 4. Becerikli.
• YoruçKomutan, kumandan.
• Yön1. Yüz, cephe, taraf. 2. Neden, sebep. 3. İyi.
• YönerBir tarafa yönelen kimse.
• Yönet1. Uygun, doğru. 2. İyi, güzel. 3. Uysal. 4. Becerikli, yatkın. 5. Biçim, tarz, usul.
• Yönetken1. Yönetme yeteneği olan, becekli.2. Düzenli, tertipli.
• Yönetmen1. İdareci, yönetici. 2. Bir kuruluşu yönetme yetkisi olan kimse.
• Yöntem1. Yol, tarz, metot. 2. Yetenek. 3. Uygun, kolay.
• Yörük1. Göçebe. 2. Çabuk yürüyen, hızlı.
• YulaMeşale.
• Yuluğ1. Mutlu, mesut. 2. Hak, adalet.
• Yumlu1. Uğurlu, kutlu. 2. Kutsal, mübarek.
• Yumuşİş, güç, çalışma.
• Yunt1. At, kısrak. 2. At sürüsü. 3. Orman.
• YunusIlık ve sıcak denizlerde yaşayan etçil memeli hayvan.
• YuraDağ sırtı.
• YurdaayYurdu aydınlatan kimse.
• YurdaerYurdu için doğmuş kimse.
• Yurdal“Kendine yurt edin” anlamında kullanılan bir ad.
• YurduşenÜlkesi sevinçli olan kimse.
• Yurtalbk. Yurdal
• YurtbayÜlkenin zengini olan kimse.
• YurterÜlkenin yiğit insanı.
• Yurtgüven“Ülkene güven” anlamında kullanılan br ad.
• YurtkuluÜlkesine hizmet eden kimse.
• YurtkuranÜlkeyi yöneten kimse.
• YurtmanYurdunu çok seven kimse.
• YurtsalYurtla ilgili, yurda ait.
• YurttaşYurtları veya yurt duyguları aynı olanlardan her biri.
• Yusuf1. İnleyen, ah eden.2. İnilti.
• YücealpBüyük, ulu yiğit.
• YücebaşYüksek, büyük, ulu kimse.
• YücedağYüksek, büyük, ulu kimse.
• YüceerYüksek, büyük, ulu kimse.
• YücelayYükselen, başarı kazanan kimse.
• Yücelt“Yükselt, yüce bir duruma getir” anlamında kullanılan bir ad.
• YüceltenYükselten, yüce bir duruma getiren.
• YücesanSaygın bir adı olan kimse.
• YücesoySaygın, ulu bir soydan gelen kimse.
• YücetekinKahraman, büyük, ulu hükümdar.
• YücetürkBüyük, ulu, değerli Türk.
• YüğrükÇevik, hızlı giden, koşan.
• YülükSaygıyla eğilen, saygılı.
• YümniUğurlu, kutlu.
• Yümun1. Uğur, mutluluk. 2. Bereket.
• Yürekli1. Kostak, çalımlı, iyi giyinmiş, güzel, yakışıklı. 2. Kendini beğenen, onurlu. 3. Yiğit, kabadayı,
• Yürükbk. Yörük
• YürükerHızlı giden, koşan kimse.
• YüzüakDürüst, doğru, namuslu, suçsuz kimse.