Tekir1. Daire, yuvarlak. 2. Çevre, etraf, dolay. 3. Postu siyah çizgili ve benekli, kül renkli kedi. 4. Aralık ayı.
Tekiş1. Her şeyin sonu, bitimi. 2. Boynuzsuz keçi.
TekizKar üzerindeki adım adım yol.
Tekmil1. Tam, eksiksiz, hep. 2. Kemale erdirme, tamamlama.
TekokOk gibi hızlı harekete eden biricik kimse.
TekolTek ve benzersiz ol anlamında kullanılan bir ad..
TeköktemGüçlü, gururlu biricik kimse.
TeközÖzü benzersiz nitelikler taşıyan kimse.
TeközerÖzü benzersiz nitelikler taşıyan erkek.
TeksoyEşsiz bir soydan gelen kimse.
TekünÇok ünlü kimse.
TekünlüÇok ünlü kimse.
TekyayGüçlü ve kuvvetli biricik kimse.
TelimKibirli.
TelimerKibirli kimse.
TellibeyNazlı, alıngan, çabuk küsen bey.
Temel1. Bir şeyin gelişimi için ilk ögeler. 2. En önemli, belli başlı, ana, esas. 3. Dayanıklı. 4. Bir yapının sağlam dayanak buluncaya kadar toprak içinde aşağıya doğru uzatılan dip duvarları.
Temelli1. Temeli olan 2. Geçici ve eğreti olmayıp sonuna kadar sürecek olan.
TemirDemir.
TemirbayDemir gibi sağlam kimse.
Temirhanbk. Demirhan
Temirkanbk. Demirkan
Temirkutbk. Demirkut
Temirtaşbk. Demirtaş
Temizalpİyi ahlaklı yiğit.
TemizelDürüst kimse.
TemizerDürüst kimse.
TemizhanDürüst hükümdar.
TemizkalHer zaman doğru ve dürüst ol anlamında kullanılan bir ad.
TemizkanDoğru ve dürüst soydan gelen.
TemizolDoğru ve iyi ahlaklı ol anlamında kullanılan bir ad.
TemizözÖzü temiz, dürüst olan kimse.
TemizsanDoğruluğu ve dürüstlüğüyle tanınan kimse.
TemizsoyTemiz ve dürüst soydan gelen kimse.
TemrenOk, kargı gibi silahların ucundaki sivri demir.
Temuçinbk. Timuçin
Temürhanbk. Demirhan
TendürekYanardağ ağzı.
TengirCimri.
Tengizbk. Deniz
Tengizalpbk. Denizalp
TenvirAydınlatma, ışıklandırma.
TeomanHun İmparatoru Mete´nin babası.
TepedelenYalçın kayalar üstüne yapılmış şato.
Tepegöz1. Gözleri yukarı doğru kalkmış kimse. 2. Sağa sola çarpan sakar kimse. 3. Yaramaz çocuk. 4. Herkese çatan, kavgacı.
Tepel1. Bir şeyin en üstteki kısmı. 2. Küçük dağ.
Tepir1. Tahılın taşını ayıklamaya yarayan elek. 2. Ağaç tepesi.
Terekl. Raf, sergen. 2. Merdiven gibi set set olan dağ.
TeremKıl keçisi ile tiftik keçisinin çiftleşmesinden doğan oğlak.
TerlanSarı renkli, büyük pençeli, kartala benzeyen bir kuş.
TeşrifŞereflendirme, onurlandırma.
Tetik1. Uyanık, açıkgözlü. 2. Çabuk davranan, çevik. 3. Becerikli. 4. Kedi, köpek vb. hayvanların pençeleri. 5. Önder, kılavuz. 6. Ateşli silahları ateşlemek için çekilen küçük manivela.
TetikerUyanık, çevik, becerikli kimse.
TevekkülHerhangi bir işte elinden geleni yapıp daha sonrasını Allah’a bırakma.
TınalSoluk al, yaşamını sürdür anlamında kullanılan bir ad.
TınazOt veya saman yığını.
TibetÇin´in batısında özerk bir bölge.
Tiğinbk. Tekin
Tilmaçbk. Dilmaç
TimuçinKatı, sağlam demir.
TimurDemir.
Timurhanbk. Demirhan
Timurkanbk. Demirkan
Timurözbk. Demiröz
Timurtaşbk. Demirtaş
Tin1. Ruh, can. 2. Sağlam vücutlu. 3. Tepe, zirve.
TinerSağlam, güçlü, canlı kimse.
TinkutÖzü uğurlu, kutlu, şanslı kimse.
TipiKar fırtınası.
Titizer1. Çok dikkat ve özenle davranan veya böyle davranılmasını isteyen memnun edilmesi güç kimse.2. Temizliğe aşırı düşkün olan kimse.3. Huysuz, öfkeli kimse.
Toğanbk. Doğan
Toğaybk. Doğay
Toğuşbk. Doğuş
Tok1. Doymuş, aç olmayan. 2. Kalın ve gür sesli. 3. Kibirli.
Topuz1. Ucu top biçiminde eski bir silah.. 2. Top biçiminde toplanmış saç.
Tor1. Toy, deneyimsiz. 2. Ürkek, çekingen, utangaç. 3. Mağrur, gururlu. 4. Fidan. 5. Tok sözlü. 6. Balık ağı.
ToralpGururlu yiğit.
ToramanGüçlü, kuvvetli kimse.
Toran1. Güçlü, kuvvetli, iri yarı kimse. 2. Yiğit, kahraman.
TorelGururlu kimse.
TorgaySerçe, tarla kuşu.
TorhanGururlu hükümdar.
TorkalHep utangaç ve çekingen ol anlamında kullanılan bir ad.
TorkanGururlu ve tok sözlü soydan gelen kimse.
Torlak1. Güzel, genç, yakışıklı. 2. İyi gelişmiş ağaç fidanı.
TorosAnadolu´nun güney kesiminde Akdeniz kıyıları boyunca uzanan sıradağ.
TorumtayYırtıcı bir kuş türü.
TorunBir kimseye göre çocuğunun çocuğu.
TosunSağlıklı, tıknaz delikanlı.
TosunbeySağlıklı, tıknaz bey.
TotukEski Türklerde askerî vali.
Toy1. Genç olduğu için deneyimsiz, beceriksiz. 2. Ziyafet, yemekli eğlence. 3. Göçebe kuşlardan kızıl tüylü, eti yenir bir kuş.
ToyboğaGüçlü, kuvvetli, deneyimsiz kimse.
ToydemirÇok genç ve deneyimsiz güçlü kimse.
ToydenizÇok genç ve deneyimsiz kimse.
Toygarbk. Turgay
Toygun1. Genç delikanlı. 2. Çakırdoğan.
ToykaBüyük, kalın sopa.
Tozan1. İnce toz tanesi. 2. Tozu çok olan yer. 3. Kar fırtınası.
TozunSoylu, asil.
TökelÇok.
Tölekbk. Dölek
Tömek1. Ekin yığını. 2. Kaba. 3. Alçak, kısa. 4. Top gibi, toprak.
Tör1. Ön, orun, şeref yeri. 2. Evin veya odanın en önemli, en iyi yeri. 3. Evde veya odada saygıdeğer kişilerin oturduğu başköşe.
TöregünEksiksiz, kusursuz kimse.
TörehanEksiksiz, kusursuz hükümdar.
TörelTöreye uygun olan, töre ile ilgili.
Töreli1. Güzel. 2. İyi. 3. Konuk ağırlamayı seven. 4. Soylu.
TörenAnma, kutlama gibi amaçlarla yapılan toplantı.
Törübk. Töre
TörümYaradılış.
TözKök, asıl, cevher.
Tözüm1. Sabırlı.2. Alçak gönüllü.
Tufan1. Nuh Peygamber zamanında yağan ve bütün dünyayı su altında bırakan şiddetli yağmur.2. Şiddetli yağmur.
TugayAlayla tümen arasındaki askerî birlik.
Tuğ1. Bazı kuşların tepelerinde bulunan uzunca tüy, sorguç.2. Padişahların ve vezirlerin başlarına taktıkları başlıkların ön tarafında bulunan tüy veya püskül biçimindeki süs.
TuğalTuğ takın anlamında kullanılan bir ad.
TuğalpTuğ takınmış yiğit.
TuğaltanTuğ takınmış hükümdar.
TuğaltayTuğ takınmış değerli, yüce kimse.
TuğbayEskiden tugay komutanlığı yapan albay.
TuğcuOsmanlı döneminde savaşlarda padişahın tuğlarını taşıyan kimse.
TuğhanTuğu olan hükümdar.
TuğkanSoyu savaşçı olan kimse.
Tuğkunİzinsiz yanına varılmayan; varlıklı, saygın.
Tuğlu1. Bayraklı, sancaklı. 2. Şımarık.
Tuğlukbk. Tulum
TuğraOsmanlı padişahlarının imza yerine kullandıkları, özel bir biçimi olan sembolleşmiş işaret.
TuğrulYırtıcı bir kuş.
TuğrultekinGözü pek hükümdar.
TuğsanTuğuyla ünlü olmuş kimse.
TuğsavTuğuyla ünlenmiş kimse.
TuğsavaşSavaş için tuğunu takınmış olan kimse.
TuğsavulTuğla uzaklaş anlamında kullanılan bir ad.
TuğsavunTuğunla savun anlamında kullanılan bir ad.
TuğserBaştuğ.
TuğtaşTuğ takınmış güçlü kimse.
TuğtayTuğ takınmış benzersiz kimse.
TuğtekinTuğ takmış hükümdar.
Tulgabk. Tolga
TulgarAzim, irade.
TulûiDoğan.
Tulukbk. Tulum
Tulum1. Bazı yiyecek ve içecekler için koruyucu kap olarak kullanılan, önü yarılmadan bütün olarak yüzülmüş hayvan derisi. 2. Gövdesi bu deriden yapılmış üflemeli çalgı, gayda.3. Şişman, tombul.
TulunDolun.
Tuman1. Nem, çiy. 2. Duman, sis. 3. Şalvar.
TumaySessiz, sakin.
TunGönül rahatlığı.
TunaerGörkemli, gösterişli kimse.
TunakanGörkemli, gösterişli soydan gelen kimse.
Tunay1. Sessiz, sakin. 2. Gece görünen aydınlık.
TuncalAl renkli tunç.
TuncalpTunç gibi güçlü, kuvvetli yiğit.
TuncelTunç gibi güçlü eli olan kimse.
TuncerTunç gibi güçlü kimse.
TunçKoyu kızıl renkte olan, bakır, çinko ve kalay alaşımı, bronz.
Tunçalbk. Tuncal
TunçalınGüçlü, kuvvetli kimse.
Tunçalpbk. Tuncalp
TunçaralBirine destek olan güçlü kimse.
TunçaslanGüçlü, kuvvetli kimse.
Tunçaybk. Tuncay
TunçbayGüçlü, kuvvetli kimse.
TunçbilekBileği güçlü olan kimse.
TunçboğaSağlam, güçlü olan kimse.
TunçbörüSağlam, güçlü kimse.
TunççağZamanının sağlam ve güçlü kimsesi.
TunçdemirGüçlü ve kuvvetli kimse.
Tunçelbk. Tuncel
Tunçerbk. Tuncer
TunçhanGüçlü, kuvvetli hükümdar.
TunçkanGüçlü soydan gelen kimse.
TunçkayaGüçlü ve sağlam yapılı kimse.
TunçkılıçGüçlü ve kuvvetli olan kimse.
TunçkolGüçlü kuvvetli kimse.
TunçkurtGüçlü, kuvvetli kimse.
TunçokGüçlü, kuvvetli kimse.
TunçövenGüçlüleri öven kimse.
TunçsoyKöklü, güçlü soydan gelen kimse.
TunçtanTunç gibi güçlü kimse.
TunçtürkSağlam ve güçlü Türk.
Tunga1. Görkemli, kuvvetli, muazzam. 2. Yiğit, kahraman. 3. Rütbe, unvan.4. Bir tür kaplan.