FacebookTwitterInstagram

T ile Başlayan Erkek İsimleri

  • TabgaçUlu, saygıdeğer.
  • TacettinDinin tacı.
  • TaciTaç takınmış kimse.
  • TacimNoktalama, noktalama.
  • TacirTicareti meslek edinmiş olan kimse.
  • TaçkınGurur.
  • Tagay1. Silah. 2. Annenin erkek kardeşi, dayı.
  • TağDağ.
  • TağalpDağ gibi gösterişli, heybetli, güçlü yiğit.
  • TağarKap, çanak, küp, çömlek.
  • Tağaybk. Tagay
  • TağmanDağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.
  • TahaKur´an-ı Kerim’in yirminci surenin adı.
  • TahirTemiz, pak.
  • Tahsin1. Beğenme, alkışlama. 2. Güzelleştirme.
  • TaipTövbe eden.
  • TakdirBeğenme, değer verme.
  • TakiGünahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
  • TakiyettinDindar, mümin.
  • Talas1. Yelin kaldırdığı toz. 2. Fırtına, kasırga. 3. Can sıkıntısı. 4. Köşe. 5. Oğuzların 24 boyundan biri.
  • Talay1. Deniz, büyük nehir. 2. Çok, fazla.
  • TalaymanDeniz adamı, denizci.
  • TalazKasırga, fırtına.
  • TalhaZamk ağacı.
  • Talibk. Talih
  • TalihŞans, baht.
  • Talipİsteyen, istekli.
  • Talu1. Seçkin, seçilmiş, güzel. 2. İki kürek kemiği arası.
  • Taluybk. Talay
  • Taluyhanbk. Talayhan
  • Tamarbk. Damar
  • TanaçanSabah vaktindeki alaca karanlık.
  • TanaçarSabah vaktindeki alaca karanlık
  • TanağarSabah vaktindeki alaca karanlık.
  • TanakGarip, tuhaf, şaşırtıcı.
  • TanalpŞafak gibi aydınlık yiğit.
  • TanaltanŞafak gibi aydınlık hükümdar.
  • TanaltayŞafak gibi aydınlık hükümdar.
  • TanbayŞafak gibi aydınlık insan.
  • TanbekŞafak gibi aydınlık bey.
  • TanberkŞafak gibi aydınlık, güçlü insan
  • TanbeyŞafak gibi aydınlık bey.
  • TanboğaŞafak gibi aydınlık, güçlü insan
  • TanbolatŞafak gibi aydınlık, güçlü insan
  • TandoğanŞafak vaktinde doğan kimse.
  • TandoğduŞafak vaktinde doğan kimse.
  • TandoğmuşŞafak vaktinde doğan kimse.
  • TandorukŞafak vaktinde doğmuş gururlu kimse.
  • TanelŞafak gibi aydınlık, güçlü eli olan kimse.
  • TanerkŞafak vakti gibi aydınlık, güçlü kimse.
  • TangüçŞafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
  • TangünerŞafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
  • TanhanŞafak vakti gibi parlak, güçlü hükümdar.
  • TanıkŞahit.
  • TanınÜnlen, herkes adını duysun anlamında kullanılan bir ad.
  • Tanır1. Anımsayan. 2. Bilip ayıran, seçen.
  • TanırerAnımsayan, bilip ayıran, seçen kimse.
  • TanışBildik, tanıdık, dost.
  • TankanŞafak gibi aydınlık, temiz soydan gelen kimse.
  • TankoçŞafak vakti gibi aydın, güçlü kimse
  • TankurtŞafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
  • TankutluŞafak vakti gibi parlak, mutlu kimse.
  • TanlaŞafak.
  • Tanlakbk. Tanla
  • TanmanŞafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
  • TanörenŞafak vaktinde de çalışan kimse.
  • TanpınarŞafak vakti gibi parlak, temiz kimse.
  • TanrıkorurTanrı’nın koruduğu kimse.
  • Tanrıkulbk. Tanrıkulu
  • TanrıkuluAllah’ın kulu.
  • TanrıöverTanrı’nın övdüğü, Tanrı’nın beğendiği kimse.
  • TansalŞafakla ilgili, şafağa ait.
  • TansanTan gibi aydınlık, temiz adı olan kimse.
  • TansenSen şafak gibi aydınlık ve parlaksın anlamında kullanılan bir ad.
  • TansevenSabahı, ışığı, aydınlığı seven.
  • TanseverSabahı, ışığı, aydınlığı seven kimse.
  • TansıŞafak vaktini andıran.
  • Tansığbk. Tansık
  • Tansık1. İnsanın aklının alamayacağı şaşırtıcı, olağanüstü olay, mucize. 2. Özlem, hasret. 3. Değerli, kıymetli. 4. Tatlı, nefis.
  • TansoyŞafak gibi aydınlık soyu olan.
  • Tansuğbk. Tansık
  • Tansukbk. Tansık
  • TantuğTan ışığı gibi çevresini aydınlatan kimse.
  • TantürkTan ışığı gibi çevresini aydınlatan Türk.
  • TanuğurUğurlu şafak vakti.
  • TanverŞafak gibi ışık saç, aydınlat anlamında kullanılan bir ad.
  • TanyolaçAydınlığa götüren, yol açan.
  • TanyücelŞafak gibi temiz ve parlak ol anlamında kullanılan bir ad.
  • Tapdukbk. Taptuk
  • Tapgaç1. Ünlü. 2. Aziz.
  • Tapık1. Saygı, hürmet. 2. İkram, hizmet.
  • Tapınç1. Geniş alan. 2. İn. 3. Kuş veya balık kümeleri.
  • Taplı1. Doğru, düzgün. 2. Uygun, yerinde. 3. Şişman.
  • TaptukDoğumuna çok sevinilen çocuklara “bulduk” anlamında konulan bir ad.
  • TarancıÇiftçi, rençper.
  • TarduArmağan, hediye.
  • Tardukbk. Tardu
  • Targanbk. Tarkan
  • Tarhanbk. Tarkan
  • TarhunHekimlikte kullanılan ıtırlı bir bitki.
  • Tarı1. Soy, nesil, 2. Ekin. 3. Darı, tahıl. 4. İyi, güzel.
  • TarıkSabah yıldızı, Venüs.
  • TarımanTarımla uğraşan kimse, rençper.
  • TarımerTarımla uğraşan kimse.
  • TarikTerk eden, bırakan, vazgeçen.
  • Tarkan1. İslâmlıktan önce verilmiş vekil, vezir, bey gibi san. 2. Ayrıcalıklı, saygın kişi.
  • Tarmanbk. Tarıman
  • TartışArmağan.
  • TaruDarı.
  • TaşarCoşkulu, coşkun kimse.
  • TaşboğaTaş gibi sert, boğa gibi güçlü kimse.
  • TaşbudakGüçlü, kuvvetli kimse.
  • TaşdemirTaş ve demir gibi sağlıklı, sağlam kimse.
  • Taşdövenİş bilen, becerikli, kuvvetli kimse.
  • TaşelSağlam, güçlü eli olan kimse.
  • TaşerSağlam, güçlü kimse.
  • TaşganPınar, kaynak.
  • TaşhanGüçlü, kuvvetli hükümdar.
  • TaşkanSağlam, güçlü soydan gelen kimse.
  • TaşkentTaş-kent. Özbekistan´ın başkenti.
  • Taşkın1. Coşkulu, coşkun. 2. Su baskını.
  • TaşkınelCoşkulu, coşkun kimse.
  • TaşkınerCoşkulu, coşkun kimse.
  • TaşkıranGüçlü, kuvvetli kimse.
  • TaştanTaş gibi güçlü.
  • TaştekinGüçlü, kuvvetli kimse.
  • Tatar1. Bir Türk kavmi. 2. Posta sürücüsü. 3. Gül, zambak vb. çiçeklerin açılmamış goncaları.
  • TatarhanTatar soyundan olan han.
  • TatarkanTatar soyundan olan kimse.
  • Tav1. Şişman. 2. Harlı. 3. Orman 4. Hız. 5. Boyun eğme.
  • TavgaçÇekicilik, cazibe.
  • TavlanŞişman.
  • Tavlı1. İstekli. 2. Boyun eğmiş. 3. Hızlı.
  • TavuşSes, hafif gürültü, tıkırtı.
  • Tay1. Eşit, denk, yaşıt. 2. Tek, eşsiz. 3. Yan, taraf. 4. Toy. 5. Atın yavrusu. 6. Çift olan şeyin teki. 7. Çocuk.
  • Tayak1. Dayanılacak şey, destek. 2. Koruyan, koruyucu.
  • TayançDayanma gücü, sabır.
  • TayaydınAydınlık, parlak yüzlü çocuk.
  • TaybekGüçlü kuvvetli çocuk.
  • TayberkGüçlü kuvvetli çocuk.
  • TayboğaGüçlü kuvvetli çocuk.
  • TaydaşYaşıt, akran.
  • TaydemirGüçlü kuvvetli kimse.
  • TayfunÇin Denizi’nde ve Hint Denizi’nde görülen güçlü kasırga.
  • TayfurKüçük bir kuş türü.
  • TayganTek, eşsiz.
  • TaygunÇocuk, torun.
  • TaygunerYaşlı kimse.
  • TayhanGenç hükümdar.
  • TaykaraEsmer, kara yağız çocuk.
  • TaykoçGüçlü, kuvvetli çocuk.
  • TaykurtGüçlü kuvvetli çocuk.
  • TaykutKutlu, uğurlu çocuk.
  • Taylabk. Taylak
  • Taylak1. Yeni doğmuş at yavrusu. 2. Biniye gelmiş iki yaşında at yavrusu. 3. Deve yavrusu. 4. Yaramaz çocuk.
  • Taylanerİnce, kibar, güzel, uzun ve düzgün boylu kimse.
  • TaymanGenç, taze, toy kimse.
  • TaymazDüşmeyen, kaymayan, dengeli kimse.
  • Tayukİnce, kibar genç.
  • TayyarUçucu, uçan.
  • Tayyip1. İyi, güzel, hoş. 2. Çok temiz.
  • Teber1. Küçük balta. 2. Dervişlerin kullandıkları uzun saplı küçük balta. 3. Meşin kesmek için kullanılan araç.
  • Teberdar1. Baltacı.2. Yeniçeriler arasında baltalı asker sınıfı.
  • TeberhunKızıl söğüt, tarhun.
  • Tebrik1. Kutlama. 2. Bereket.
  • TecenMağrur, gururlu.
  • TecerenBecerikli, tasarruflu.
  • TecimTicaret.
  • Tecimen1. Ticaret adamı, tüccar. 2. Tutumlu, idareli.
  • TecimerTüccar.
  • TecirSürü hayvanlarının alım satımını yapan kimse.
  • TedüBilge, zeki, anlayışlı kimse.
  • Teginbk. Tekin
  • Tek1. Biricik, eşi olmayan. 2. Sessiz, hareketsiz, uslu.
  • TekalBir tane al anlamında kullanılan bir ad.
  • TekalpEşsiz, benzersiz yiğit.
  • TekantBüyük yemin.
  • TekayEşsiz ay.
  • TekbayÇok değerli, eşsiz, saygın kimse.
  • TekbekÇok değerli, eşsiz, saygın kimse.
  • TekbeyBiricik, eşsiz bey.
  • TekbirAllah büyüklüğünü hatırlama ve “Allahu ekber” deme.
  • Tekçe1. Bir topluluk oluşturan şeylerin her biri. 2. Tek başına, yalnız. 3. Yegâne, eşsiz, benzersiz.
  • TekdoğanEşsiz, benzersiz doğmuş olan.
  • Teke1. Evcil keçinin erkeği. 2. Mert, sözünün eri. 3. Hazar Denizi´nin doğusunda yaşayan bir Türkmen oymağı.
  • TekebaşMert, sözünün eri olan kimse.
  • TekebayMert, sözünün eri olan kimse.
  • TekebeyMert, sözünün eri olan bey.
  • TekerBiricik, eşsiz kimse.
  • TekeşCenkçi, savaşkan.
  • TekilTek, bir.
  • Tekin1. Tek, eşsiz. 2. Uyanık, tetikte. 3. Uslu. 4. Şehzade, prens. 5. Uğurlu.
  • TekinalTek ve eşsiz kimse.
  • TekinalpTek ve eşsiz yiğit.
  • TekinayBiricik ve uğurlu kimse.
  • TekindağUğurlu dağ.
  • TekinelEli uğurlu olan kimse.
  • TekinerTek, eşsiz ve uğurlu kimse.
  • TekinhanTek, eşsiz ve uğurlu hükümdar.
  • TekinsoyUğurlu soydan gelen kimse.
  • Tekir1. Daire, yuvarlak. 2. Çevre, etraf, dolay. 3. Postu siyah çizgili ve benekli, kül renkli kedi. 4. Aralık ayı.
  • Tekiş1. Her şeyin sonu, bitimi. 2. Boynuzsuz keçi.
  • TekizKar üzerindeki adım adım yol.
  • Tekmil1. Tam, eksiksiz, hep. 2. Kemale erdirme, tamamlama.
  • TekokOk gibi hızlı harekete eden biricik kimse.
  • TekolTek ve benzersiz ol anlamında kullanılan bir ad..
  • TeköktemGüçlü, gururlu biricik kimse.
  • TeközÖzü benzersiz nitelikler taşıyan kimse.
  • TeközerÖzü benzersiz nitelikler taşıyan erkek.
  • TeksoyEşsiz bir soydan gelen kimse.
  • TekünÇok ünlü kimse.
  • TekünlüÇok ünlü kimse.
  • TekyayGüçlü ve kuvvetli biricik kimse.
  • TelimKibirli.
  • TelimerKibirli kimse.
  • TellibeyNazlı, alıngan, çabuk küsen bey.
  • Temel1. Bir şeyin gelişimi için ilk ögeler. 2. En önemli, belli başlı, ana, esas. 3. Dayanıklı. 4. Bir yapının sağlam dayanak buluncaya kadar toprak içinde aşağıya doğru uzatılan dip duvarları.
  • Temelli1. Temeli olan 2. Geçici ve eğreti olmayıp sonuna kadar sürecek olan.
  • TemirDemir.
  • TemirbayDemir gibi sağlam kimse.
  • Temirhanbk. Demirhan
  • Temirkanbk. Demirkan
  • Temirkutbk. Demirkut
  • Temirtaşbk. Demirtaş
  • Temizalpİyi ahlaklı yiğit.
  • TemizelDürüst kimse.
  • TemizerDürüst kimse.
  • TemizhanDürüst hükümdar.
  • TemizkalHer zaman doğru ve dürüst ol anlamında kullanılan bir ad.
  • TemizkanDoğru ve dürüst soydan gelen.
  • TemizolDoğru ve iyi ahlaklı ol anlamında kullanılan bir ad.
  • TemizözÖzü temiz, dürüst olan kimse.
  • TemizsanDoğruluğu ve dürüstlüğüyle tanınan kimse.
  • TemizsoyTemiz ve dürüst soydan gelen kimse.
  • TemrenOk, kargı gibi silahların ucundaki sivri demir.
  • Temuçinbk. Timuçin
  • Temürhanbk. Demirhan
  • TendürekYanardağ ağzı.
  • TengirCimri.
  • Tengizbk. Deniz
  • Tengizalpbk. Denizalp
  • TenvirAydınlatma, ışıklandırma.
  • TeomanHun İmparatoru Mete´nin babası.
  • TepedelenYalçın kayalar üstüne yapılmış şato.
  • Tepegöz1. Gözleri yukarı doğru kalkmış kimse. 2. Sağa sola çarpan sakar kimse. 3. Yaramaz çocuk. 4. Herkese çatan, kavgacı.
  • Tepel1. Bir şeyin en üstteki kısmı. 2. Küçük dağ.
  • Tepir1. Tahılın taşını ayıklamaya yarayan elek. 2. Ağaç tepesi.
  • Terekl. Raf, sergen. 2. Merdiven gibi set set olan dağ.
  • TeremKıl keçisi ile tiftik keçisinin çiftleşmesinden doğan oğlak.
  • TerlanSarı renkli, büyük pençeli, kartala benzeyen bir kuş.
  • TeşrifŞereflendirme, onurlandırma.
  • Tetik1. Uyanık, açıkgözlü. 2. Çabuk davranan, çevik. 3. Becerikli. 4. Kedi, köpek vb. hayvanların pençeleri. 5. Önder, kılavuz. 6. Ateşli silahları ateşlemek için çekilen küçük manivela.
  • TetikerUyanık, çevik, becerikli kimse.
  • TevekkülHerhangi bir işte elinden geleni yapıp daha sonrasını Allah’a bırakma.
  • Tevfik1. Uydurma, uygun düşürme. 2. Başarıya ulaştırma. 3. Tanrı’nın yardımına kavuşma.
  • TevhiddinDinin birliği, birleştiriciliği.
  • Tevhit1. Birkaç şeyi bir araya getirme, birleştirme. 2. Allah’ın birliğine inanma.
  • TevilYorumlama.
  • Tevir1. Çeşit, tür. 2. Renk.
  • Tevs1. Sakinlik, dinginlik, durgunluk. 2. Barış, sulh.
  • Tevsen1. Başı sert at. 2. Dik başlı, inatçı.
  • Teymurbk. Timur
  • Tez1. Keskin. 2. Çabuk, hızlı.
  • Tın1. Can, ruh, öz.2. Nefes, soluk.
  • TınalSoluk al, yaşamını sürdür anlamında kullanılan bir ad.
  • TınazOt veya saman yığını.
  • TibetÇin´in batısında özerk bir bölge.
  • Tiğinbk. Tekin
  • Tilmaçbk. Dilmaç
  • TimuçinKatı, sağlam demir.
  • TimurDemir.
  • Timurhanbk. Demirhan
  • Timurkanbk. Demirkan
  • Timurözbk. Demiröz
  • Timurtaşbk. Demirtaş
  • Tin1. Ruh, can. 2. Sağlam vücutlu. 3. Tepe, zirve.
  • TinerSağlam, güçlü, canlı kimse.
  • TinkutÖzü uğurlu, kutlu, şanslı kimse.
  • TipiKar fırtınası.
  • Titizer1. Çok dikkat ve özenle davranan veya böyle davranılmasını isteyen memnun edilmesi güç kimse.2. Temizliğe aşırı düşkün olan kimse.3. Huysuz, öfkeli kimse.
  • Toğanbk. Doğan
  • Toğaybk. Doğay
  • Toğuşbk. Doğuş
  • Tok1. Doymuş, aç olmayan. 2. Kalın ve gür sesli. 3. Kibirli.
  • TokalErişkin, olgun.
  • TokalanOlgunlaşmış, erginleşmiş.
  • TokalpDoymuş, gözü tok yiğit.
  • Tokay1. Dolunay. 2. Zengin, yiğit dövüşçü. 3. Nehir kıvrımı. 4. Orman.
  • TokdemirDemir gibi sağlam ve güçlü olan kimse.
  • TokelEli açık, cömert kimse.
  • TokerGözü tok kimse.
  • TokgözAçgözlü olmayan.
  • TokhanGözü tok hükümdar.
  • TokkanGözü tok bir soydan gelen kimse.
  • ToközGözü ve gönlü doymuş olan kimse.
  • ToktaDur, yerleş, uzun süre kal anlamında kullanılan bir ad..
  • ToktahanSürekli olan hükümdar.
  • Toktamış1. Bir yere yerleşmiş, oturmuş kimse. 2. Dinmiş, sakinleşmiş kimse.
  • ToktaşGözü tok sağlam yapılı ve güçlü kimse.
  • Toktimurbk. Tokdemir
  • ToktuğGözü tok, savaşçı kimse.
  • TokuTokmak, değnek.
  • TokuşSavaş.
  • TokuşhanSavaşçı hükümdar.
  • Tokuz1. Dokuz. 2. Kalın ve sık dokunmuş kumaş.
  • TokuzerDokuz kişi.
  • TokuztuğDokuz tane tuğ.
  • TokyayGözü tok, kuvvetli ve sağlam yapılı kimse.
  • TokyürekYürekli, cesur kimse.
  • TokyüzAçgözlü olmadığı yüzünden anlaşılan kimse.
  • TolayTopluluk, cemiyet.
  • TolgaSavaşçıların başlarına giydikleri demir başlık.
  • TolgahanSavaşa hazır hükümdar.
  • TolganDolanan, dolaşan.
  • TolgayÇevre, dolay.
  • Tolonbk. Tolun
  • Tolonaybk. Dolunay
  • Tolonbaybk. Tolunbay
  • TolunAyın on dördü, dolun.
  • Tolunaybk. Dolunay
  • TolunbayAyın on dördü gibi güzel olan kimse.
  • ToluntiğinAyon on dördü gibi güzel olan hükümdar.
  • Tongal1. Zengin kimse. 2. Yaşlı erkek.
  • Tongar1. Büyük, güçlü. 2. Yaşlı.
  • Tonguç1. En büyük çocuk. 2. Bir tür kuş, baykuş.
  • Tongur1. Zor anlayan, kalın kafalı. 2. Çirkin sesli. 3. Yuvarlak. 4. Düğünleri yöneten kimse.
  • Topa1. Beceriksiz. 2. Kötü.
  • Topaç1. Çocukların sicim sarıp salarak çevirdikleri armut biçimindeki oyuncak. 2. Sağlıklı, gürbüz çocuk.
  • TopakYuvarlak.
  • TopçamToplu ve düzenli çam türü.
  • TopçayKıvırıla kıvrıla akan ırmak.
  • TopdemirYuvarlak demir.
  • TopelEli sıkı, fazla cömert olmayan kimse.
  • ToperTopçu asker.
  • Topuz1. Ucu top biçiminde eski bir silah.. 2. Top biçiminde toplanmış saç.
  • Tor1. Toy, deneyimsiz. 2. Ürkek, çekingen, utangaç. 3. Mağrur, gururlu. 4. Fidan. 5. Tok sözlü. 6. Balık ağı.
  • ToralpGururlu yiğit.
  • ToramanGüçlü, kuvvetli kimse.
  • Toran1. Güçlü, kuvvetli, iri yarı kimse. 2. Yiğit, kahraman.
  • TorelGururlu kimse.
  • TorgaySerçe, tarla kuşu.
  • TorhanGururlu hükümdar.
  • TorkalHep utangaç ve çekingen ol anlamında kullanılan bir ad.
  • TorkanGururlu ve tok sözlü soydan gelen kimse.
  • Torlak1. Güzel, genç, yakışıklı. 2. İyi gelişmiş ağaç fidanı.
  • TorosAnadolu´nun güney kesiminde Akdeniz kıyıları boyunca uzanan sıradağ.
  • TorumtayYırtıcı bir kuş türü.
  • TorunBir kimseye göre çocuğunun çocuğu.
  • TosunSağlıklı, tıknaz delikanlı.
  • TosunbeySağlıklı, tıknaz bey.
  • TotukEski Türklerde askerî vali.
  • Toy1. Genç olduğu için deneyimsiz, beceriksiz. 2. Ziyafet, yemekli eğlence. 3. Göçebe kuşlardan kızıl tüylü, eti yenir bir kuş.
  • ToyboğaGüçlü, kuvvetli, deneyimsiz kimse.
  • ToydemirÇok genç ve deneyimsiz güçlü kimse.
  • ToydenizÇok genç ve deneyimsiz kimse.
  • Toygarbk. Turgay
  • Toygun1. Genç delikanlı. 2. Çakırdoğan.
  • ToykaBüyük, kalın sopa.
  • Tozan1. İnce toz tanesi. 2. Tozu çok olan yer. 3. Kar fırtınası.
  • TozunSoylu, asil.
  • TökelÇok.
  • Tölekbk. Dölek
  • Tömek1. Ekin yığını. 2. Kaba. 3. Alçak, kısa. 4. Top gibi, toprak.
  • Tör1. Ön, orun, şeref yeri. 2. Evin veya odanın en önemli, en iyi yeri. 3. Evde veya odada saygıdeğer kişilerin oturduğu başköşe.
  • TöregünEksiksiz, kusursuz kimse.
  • TörehanEksiksiz, kusursuz hükümdar.
  • TörelTöreye uygun olan, töre ile ilgili.
  • Töreli1. Güzel. 2. İyi. 3. Konuk ağırlamayı seven. 4. Soylu.
  • TörenAnma, kutlama gibi amaçlarla yapılan toplantı.
  • Törübk. Töre
  • TörümYaradılış.
  • TözKök, asıl, cevher.
  • Tözüm1. Sabırlı.2. Alçak gönüllü.
  • Tufan1. Nuh Peygamber zamanında yağan ve bütün dünyayı su altında bırakan şiddetli yağmur.2. Şiddetli yağmur.
  • TugayAlayla tümen arasındaki askerî birlik.
  • Tuğ1. Bazı kuşların tepelerinde bulunan uzunca tüy, sorguç.2. Padişahların ve vezirlerin başlarına taktıkları başlıkların ön tarafında bulunan tüy veya püskül biçimindeki süs.
  • TuğalTuğ takın anlamında kullanılan bir ad.
  • TuğalpTuğ takınmış yiğit.
  • TuğaltanTuğ takınmış hükümdar.
  • TuğaltayTuğ takınmış değerli, yüce kimse.
  • TuğbayEskiden tugay komutanlığı yapan albay.
  • TuğcuOsmanlı döneminde savaşlarda padişahın tuğlarını taşıyan kimse.
  • TuğhanTuğu olan hükümdar.
  • TuğkanSoyu savaşçı olan kimse.
  • Tuğkunİzinsiz yanına varılmayan; varlıklı, saygın.
  • Tuğlu1. Bayraklı, sancaklı. 2. Şımarık.
  • Tuğlukbk. Tulum
  • TuğraOsmanlı padişahlarının imza yerine kullandıkları, özel bir biçimi olan sembolleşmiş işaret.
  • TuğrulYırtıcı bir kuş.
  • TuğrultekinGözü pek hükümdar.
  • TuğsanTuğuyla ünlü olmuş kimse.
  • TuğsavTuğuyla ünlenmiş kimse.
  • TuğsavaşSavaş için tuğunu takınmış olan kimse.
  • TuğsavulTuğla uzaklaş anlamında kullanılan bir ad.
  • TuğsavunTuğunla savun anlamında kullanılan bir ad.
  • TuğserBaştuğ.
  • TuğtaşTuğ takınmış güçlü kimse.
  • TuğtayTuğ takınmış benzersiz kimse.
  • TuğtekinTuğ takmış hükümdar.
  • Tulgabk. Tolga
  • TulgarAzim, irade.
  • TulûiDoğan.
  • Tulukbk. Tulum
  • Tulum1. Bazı yiyecek ve içecekler için koruyucu kap olarak kullanılan, önü yarılmadan bütün olarak yüzülmüş hayvan derisi. 2. Gövdesi bu deriden yapılmış üflemeli çalgı, gayda.3. Şişman, tombul.
  • TulunDolun.
  • Tuman1. Nem, çiy. 2. Duman, sis. 3. Şalvar.
  • TumaySessiz, sakin.
  • TunGönül rahatlığı.
  • TunaerGörkemli, gösterişli kimse.
  • TunakanGörkemli, gösterişli soydan gelen kimse.
  • Tunay1. Sessiz, sakin. 2. Gece görünen aydınlık.
  • TuncalAl renkli tunç.
  • TuncalpTunç gibi güçlü, kuvvetli yiğit.
  • TuncelTunç gibi güçlü eli olan kimse.
  • TuncerTunç gibi güçlü kimse.
  • TunçKoyu kızıl renkte olan, bakır, çinko ve kalay alaşımı, bronz.
  • Tunçalbk. Tuncal
  • TunçalınGüçlü, kuvvetli kimse.
  • Tunçalpbk. Tuncalp
  • TunçaralBirine destek olan güçlü kimse.
  • TunçaslanGüçlü, kuvvetli kimse.
  • Tunçaybk. Tuncay
  • TunçbayGüçlü, kuvvetli kimse.
  • TunçbilekBileği güçlü olan kimse.
  • TunçboğaSağlam, güçlü olan kimse.
  • TunçbörüSağlam, güçlü kimse.
  • TunççağZamanının sağlam ve güçlü kimsesi.
  • TunçdemirGüçlü ve kuvvetli kimse.
  • Tunçelbk. Tuncel
  • Tunçerbk. Tuncer
  • TunçhanGüçlü, kuvvetli hükümdar.
  • TunçkanGüçlü soydan gelen kimse.
  • TunçkayaGüçlü ve sağlam yapılı kimse.
  • TunçkılıçGüçlü ve kuvvetli olan kimse.
  • TunçkolGüçlü kuvvetli kimse.
  • TunçkurtGüçlü, kuvvetli kimse.
  • TunçokGüçlü, kuvvetli kimse.
  • TunçövenGüçlüleri öven kimse.
  • TunçsoyKöklü, güçlü soydan gelen kimse.
  • TunçtanTunç gibi güçlü kimse.
  • TunçtürkSağlam ve güçlü Türk.
  • Tunga1. Görkemli, kuvvetli, muazzam. 2. Yiğit, kahraman. 3. Rütbe, unvan.4. Bir tür kaplan.
  • Tunguçbk. Tonguç
  • Tur1. Delikanlı, genç. 2. Gelir, kazanç, verim. 3. Ar. Dağ. 4. Fr. Devir, dolaşma.
  • Tura1. Tuğra. 2. Kalkan, siper.
  • TuralDuran, yaşayan.
  • TuralpGenç, delikanlı yiğit.
  • Turan1. Turancıların dünyadaki bütün Türkleri birleştirerek kurmayı amaçladıkları ülkenin adı.2. Türklerin Orta Asya’daki en eski yurtları.
  • TuratekinTuğralı hükümdar.
  • TurayAy gibi güzel genç.
  • TurbayGenç kimse.
  • TurgayBoz renkli, küçük, ötücü, tarlalarda yuva yapan bir tür serçe, toygar.
  • TurgutKonut, oturulacak yer.
  • Turhan1. Soylu ve seçkin kimse. 2. Eski Türklerde vergi ödemeyen, hükümdar huzuruna izinsiz girebilen, saygın kişi.
  • TurkanKoruyucu, muhafız.
  • TutelEl tut, yardım et anlamında kullanılan bir ad.
  • TuterYiğitliği, cesareti sürdür anlamında kullanılan bir ad.
  • Tutku1. İrade ve yargıları aşan güçlü bir coşku, ihtiras.2. Güçlü istek ve eğilimin yöneldiği amaç.
  • TutuRehin.
  • TutuhanRehin alan hükümdar.
  • Tutuk1. Akıcı, rahat konuşamayan.2. Eski işlevini göremez duruma gelmiş. 3. Kısılmış, tutulmuş, kesik. 4. Kapalı, tıkalı. 5. Çekingen, sıkılgan. 6. Sıkıntılı.
  • TutunEv, aile.
  • Tutuş1. Çekişme, tartışma. 2. Savaş, mücadele. 3. Tamam, hepsi, bütün.
  • Tuyan1. Semiz, şişman. 2. Zengin. 3. Kibirli, gururlu.
  • Tuygun1. Genç, güçlü. 2. Çılgın, şımarık. 3. Duygulu, hassas.
  • TuyuğŞiir, şarkı, türkü.
  • Tuyukbk. Tuyuğ
  • TuzGüzellik, şirinlik.
  • TuzerGüzel, şirin kimse.
  • TüblekSoylu, asil.
  • Tükel1. Tam, bütün.2. Mükemmel.
  • TükelalpKusursuz yiğit.
  • TükelayKusursuz insan.
  • Tülek1. Kumaz, açıkgöz, düzenci. 2. Efe. 3. Çok genç, delikanlı. 4. Zengin. 5. Saygın kimse. 6. Sakin.7. Gururlu.
  • TümbayGerçekten zengin olan kimse.
  • TümelTemel.
  • Tümen1. On bin. 2. Pek çok. 3. Yığın, küme, sürü.
  • TümenbayÇok zengin.
  • TümenboğaÇok güçlü ve kuvvetli.
  • TümerTam erkek, yiğit.
  • TümerdemÇok erdemli.
  • TümerkGüçlü, kuvvetli.
  • TümerkanYiğit.
  • TümerkinGerçek özgür.
  • TümhanGerçek hükümdar.
  • TümkalOlduğun gibi kal, bozulma anlamında kullanılan bir ad.
  • TümkanKanlı canlı, sağlıklı.
  • TümkoçGerçekten yiğit olan kimse.
  • TümkorSıkıntılara göğüs geren kimse.
  • TümkurtGerçekten güçlü olan kimse.
  • TümkutÇok talihli, kutlu.
  • TünakIşıklı, mehtaplı gece.
  • TünalGeceleyin al anlamında kullanılan bir ad.
  • TünerGece adamı.
  • Tüney1. Öğle güneşi alan yer. 2. Güneş battıktan sonraki zaman. 3. Güneşli yer.
  • TürabiTopraktan yaratılmış.
  • Türe1. Görenek, gelenek, töre. 2. Subay, komutan. 3. Hak ve hukuka uygunluk, adalet.
  • TürehanTörelere bağlı hükümdar.
  • TürekTepeliklerin ortasındaki çıkıntı.
  • TürelHukukla ilgili, hukuksal.
  • TüreliGüzel.
  • TüremenYasa adamı, hukukçu.
  • TürevOluşan, ortaya çıkan, türeyen.
  • TürgünGünün töresi.
  • Türk1. Güç, kuvvet. 2. Güzel, civan. 3. Türk soyundan gelen halk. 4. Adam, insan.
  • TürkalpYiğit Türk.
  • TürkaslanAslan gibi güçlü Türk.
  • TürkdoğanTürk olarak doğan.
  • TürkdoğduTürk olarak doğdu anlamında kullanılan bir ad..
  • TürkiliTürk yurdu.
  • TürkkanTürk soyundan gelen.
  • TürkoğluTürkün oğlu.
  • TürkolHer zaman Türk kal anlamında kullanılan bir ad.
  • TürközÖzü, aslı Türk olan.
  • TürksanAdı duyulmuş, Türk gibi ünlü.
  • TürkşenSevinçli Türk.
  • TürkyılmazAzimli, yılmayan Türk.
  • TüzeerAdaletli kimse.
  • Tüzemen1. Adaletli kimse. 2. Yasa adamı, hukukçu.
  • Tüzmenbk. Tüzemen
  • TüzünalpYumuşak başlı, asil, sakin yiğit.