Skip to content
M ile Başlayan Erkek İsimleri Maarif Bilgi, kültür.Macit Şan ve şeref sahibi kimse.Mağrip 1. Batı. 2. Akşam.Mağrur 1. Gururlu. 2. Kendine çok fazla güvenen.Mahbup Sevilen, sevilmiş, sevgili.Mahfi Gizli, saklı.Mahfuz 1. Korunmuş, gözetilmiş. 2. Gizlenmiş, saklanmış.Mahi Mahveden, yok eden.Mahir Hünerli, becerikli, elinden iş gelen kimse.Mahmur 1. Sarhoşluğun verdiği sersemlik. 2. Uyku basmış göz, baygın göz.Mahmut Övülmüş, övülmeye değer.Mahra 1. Değerli kimse. 2. Elverişli uygun şey.Mahser Huy, tabiat.Mahsun Güçlendirilmiş, güçlü.Mahsut 1. Hasat edilmiş, ekini biçilmiş. 2. Biçilmiş ekin.Mahya Ramazan gecelerinde, camilerde iki minare arasına gerilen ipler üzerine kandil veya elektrik ampulleriyle yazılan yazı veya yapılan resim.Mail 1. Hevesli, istekli. 2. Eğik, eğri.Makal 1. Söz, lakırtı. 2. Söyleme, söyleyiş.Makbul 1. Kabul olunmuş, alınmış. 2. Beğenilen, hoş karşılanan.Maksum Taksim edilmiş, ayrılmış, bölünmüş.Maksur 1. Kısaltılmış. 2. Alıkonulmuş. 3. Bir şeye ayrılmış.Maksut Ulaşılması istenilen şey, istek, emel.Makul Akla uygun iş gören, anlayışlı, mantıklı.Malik Bir şeye sahip, bir şeyi olan.Malkoç Kale muhafızı, koruyucu.Malkoçoğlu Kale koruyucusunun oğlu.Mançer Aşısız kiraz ağacı ve meyvesi.Manço Manda yavrusu.Mançu Kuzeydoğu Çin´de yaşayan Moğol asıllı halktan olan.Mançuhan Mançuların hükümsarı.Manga On kişilik askerî birlik.Mangalay 1. Alın. 2. Binici, süvari.Mansur Tanrı’nın yardımıyla galip, üstün gelmiş.Manzur 1. Görünen, görülmüş. 2. Beğenilen.Maruf 1. Herkesçe bilinen, tanınmış, belli. 2. Ünlü.Masum 1. Günahsız, suçsuz. 2. Küçük çocuk. 3. Temiz, saf.Maşallah 1. “Tanrının istediği gibi” anlamında kullanılan bir ad. 2. “Tanrı nazardan saklasın” anlamında kullanılan bir ad.3. Hayret ve memnunluk anlatan söz.Maşuk Sevilen, sevilmiş kimse.Matlup İstenilen, aranılan, talep edilen şey.Matuk Azat olunmuş, özgürlüğü bağışlanmış.Mazhar 1. Bir şeyin göründüğü çıktığı yer. 2. Şereflenme, onurlanma.Mazlum 1. Sessiz, sakin, yumuşak kimse. 2. Zulüm görmüş.Mebruk 1. Kutlanacak kimse, tebriğe layık kimse.2. Kutlu.Mebrur Hayırlı, beğenilmiş, makbul.Mebus l. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Milletvekili.Mecdi Büyüklük, ululuk, şan ve şerefle ilgili.Mecdut Talihi açık, mutlu, şanslı kimse.Mecit 1. Büyük, ulu. 2. Şan ve şeref sahibi. 3. Tanrının adlarındandır.Mecittin Dinin ululuğu, büyüklüğü.Mecnun 1. Çılgın, deli, divane. 2. Çılgınca seven, tutkun.Medayin Şehirler, kentler.Medeni 1. Uygar. 2. Şehirli, şehir halkından olan. 3. Terbiyeli, görgülü, kibar, ince.Medet Yardım, imdat.Medih Övme.Medit Uzun, uzun süren.Mefhar 1. Övünme. 2. Övünmeyi gerektiren şey.Meftun 1. Gönül vermiş, tutkun. 2. Hayran olmuş, şaşırmış.Mehcur 1. Bırakılmış, unutulmuş. 2. Uzaklaşmış, ayrılmış.Mehdi Doğru yolu bulan, hidayete eren.Mehip 1. Heybetli, azametli. 2. Aslan.Mehmet bk. MuhammetMehmetçik Türk ulusunun sevgi duygusuyla Türk askerine verdiği ad.Mehti bk. MehdiMekin 1. Vakarlı, temkinli, güç sahibi kimse. 2. Oturan, yerleşen.Mekki 1. Mekkeli. 2. Mekke’yle ilgili.Melen İşlenmemiş, kıraç toprak.Melih Güzel, şirin, sevimli.Melik 1. Hükümdar, hakan. 2. Tanrı adlarındandır.Memduh Övülmüş, övülecek.Memik Mehmet adının halk dilinde bozulmuş biçimi.Memiş Mehmet adının halk dilinde bozulmuş biçimlerinden biri.Memnun 1. Sevimli, sevinçli. 2. Razı olan, kabul eden.Memo Mehmet adının halk dilinde bozulmuş biçimi.Memun Korkusuz, tehlikesiz, sağlam.Menaf 1. Dağın sivri tepesi. 2. Arap tarihinde Kureyş kabilesini oluşturan boylardan biri.Menderes Bir akarsu yatağının az eğimli koyak tabanlarında ve ova düzlüklerinde çizdiği S harfine benzeyen kıvrım.Mengi bk. MengüMengüalp Ölümsüz yiğit.Mengübay Ölümsüz kimse.Mengüberti Tanrı verdi anlamında kullanılan bir ad.Mengücek Erzincan, Kemah, Divriği ve Şebinkarahisar´ı içine alan bölgeyi fethederek XIII. yy.´ın ilk yarısına kadar elinde tutan Türk sülalesi.Mengüç Yaşlı.Mengüer Adı ölümsüzleşmiş kimse.Mengütaş Ölümsüz anıt.Mengütay Adı ölümsüzleşmiş kimse.Mengütekin Adı ölümsüzleşmiş hükümdar.Mennan 1. Çok ihsan eden, veren. 2. Tanrının adlarındandır.Mensup Bir kimseyle, bir şeyle ilgisi veya bağıntısı bulunan.Mensur 1. Saçılmış, dağılmış. 2. Ölçüsüz, uyaksız, manzum olmayan söz.Menşur 1. Dağıtılmış, yayılmış, neşrolunmuş. 2. Eskiden padişahların verdiği vezirlik.Menzur 1. Adanmış, söz verilmiş. 2. Adak olarak belirtilmiş.Merdan Erkekler, yiğitler, mertler.Merdi 1. Mertlik, erlik. 2. Cesaret, yüreklilik. 3. İnsanlık.Mergen Usta nişancı.Mergup Sevilen, beğenilen, aranılan.Mersin 1. Yaprakları yaz kış yeşil kalan, beyaz çiçekli bir ağaç. 2. Akdeniz bölgesinde bir şehir.Mert 1. Erkek. 2. Özü sözü doğru olan.Merzuk 1. Mutlu. 2. Rızkı verilmiş.Mescur 1. Taşkın su, deniz. 2. Alevli ateş.Mesih 1. Meshedilmiş, kutsanmış.2. Başka bir biçime girmiş, şekli bozulmuş.3. Hz, İsa´nın lakabı.Mesrur Memnun, sevinmiş.Mestan 1. Savruk kimse. 2. Sarhoşlar.Mestur 1. Örtülü, kapalı, gizli. 2. Namuslu.Meşahir Ünlü kimseler.Meşhur Ünlü, şöhretli, tanınmış.Meşkûr 1. Beğenilmiş, övülmüş. 2. Teşekkür edilmeye değer olan.Meşru Yasaya, dine uygun olan.Mete Büyük Türk-Hun İmparatoru. (M.Ö. 209-174)Metehan Hükümdar olan Mete.Metin Sağlam, dayanıklı, güçlü.Mevcut 1. Var olan, bulunan. 2. Hazır olan, hazır bulunan.Mevdut Sevilmiş, sevilen.Mevlâna 1. “Efendimiz” anlamında kullanılan bir ad. 2. Hazret anlamında bir san.Mevlit 1. Doğma, dünyaya gelme. 2. Doğulan zaman. 3. Hz. Muhammet´in doğumunu, yaşamını anlatan manzum yapıt.Mevlût 1. Yeni doğmuş bebek. 2. Doğulan zaman veya yer.Mevlüt bk. MevlitMevzun 1. Biçimli, yakışıklı.2. Güzel.Meymun Uğurlu, bereketli, kutlu.Mezit Ziyadeleşmiş, artmış, büyümüş.Mezun 1. İzinli, izin almış. 2. Bir okuldan diploma almış.Midhat Övme, methetme.Mihin Büyük, ulu.Mikâil Dört büyük melekten rızkları bölüştürmekle görevli olanı.Miraç 1. Yükselme, çıkma. 2. Hz. Muhammet’in göğe yükselmesi.Miran Beyler.Mirat 1. Ayna. 2. Ünlü bir tür lale.Mirza 1. İranlılara özgü “beyzade” anlamında bir soyluluk sanı. 2. Bir yıldızın adı.Mirzat Beyzade, bey oğlu.Mithat bk. MidhatMolu Zafer kazanmış.Moran bk. MürenMuaffak bk. MuvaffakMuallim Öğreten, öğretmen, hoca.Muazzam 1. Kocaman, çok büyük. 2. Ulu. 3. Güçlü, önemli.Mucip 1. Gerektiren, lâzım kılan. 2. Neden, sebep.Mucit Yeni bir buluş ortaya koyan, icat eden kimse.Muğdat Çorak su.Muhacir Göç eden, göçmen.Muhammed bk. MuhammetMuhammet 1. Övülmüş. 2. Hz. Muhammed’in adlarından biri.Muhar Pınar, çeşme.Muharrem 1. Haram kılınmış. 2. Ay takviminin birinci ayı, aşure ayı.Muhibbi Sevgi duyan, dost.Muhip Seven, sevgi besleyen, dost.Muhittin Dini canlandıran, dini ihya eden.Muhlis 1. Katkısız, halis. 2. İçten, samimi, dost canlısı.Muhsin İyilikte, bağışta bulunan, ihsan eden.Muhtar 1. Seçilmiş, seçkin. 2. Davranışlarında özgür olan, dilediğini yapan. 3. Köy ya da mahalle işlerine bakmak için halkın seçtiği kimse.Muhyi Dirilten, canlandıran, yaşam veren.Muin Yardım eden, yardımcı.Mukaddem 1. Sunulan, takdim edilen. 2. Önde olan, önde giden. 3. Değerli, üstün.Mukbil Kutlu, mutlu.Mukim Oturan, ikamet eden.Muktedir Gücü yeten, güçlü, iktidarlı.Munar 1. Pınar, çeşme. 2. Yalnız, kimsesiz. 3. Serap.Mungan Eli açık, cömert.Munis 1. Cana yakın, sevimli. 2. Alışılan, alışılmış.Murat 1. İstek, dilek, arzu. 2. Amaç.Murtaza 1. Kendisinden razı olunmuş. 2. Hz. Ali´nin lakabı.Musa 1. Musevi dininin kurucusu, İsrail peygamberi ve kanun koyucusu. 2. Bir vasiyeti yerine getirmekle görevli kimse.Musaddık Onaylayan, tasdik eden.Musafat İçten ve gerçek dostluk.Muslih İyileştiren, düzelten, ıslah eden.Muslihiddin Dini iyileştiren, düzelten, ıslah eden.Mustafa 1. Seçilmiş, seçkin. 2. Hz. Muhammed’in adlarından.Muştu Müjde, sevindirici haber.Muştubey Müjde veren bey.Mut Kader, talih, kısmet.Mutasım Günahtan çekinen.Muti 1. Boyun eğen, itaat eden. 2. Bağlı, sadık. 3. Rahat.Mutlualp Mutlu yiğit.Mutlubay Mutlu kimse.Mutluer Mutluluğa ermiş kimse.Mutlugün Mutlu günde doğmuş kimse.Mutluğ Mutlu.Mutluhan Mutlu hükümdar.Mutluk Mutlu.Mutlukan Mutlu soydan gelen kimse.Mutlukhan Mutlu hükümdar.Mutlutekin Mutlu hükümdar.Mutver Mutluluk ver anlamında kullanılan bir ad.Muvaffak 1. Başarmış olan, başarılı. 2. Tanrının yardımını görmüş.Muvahhit Allah’ın birliğine inanan.Mübarek 1. Bereketli. 2. Uğurlu, hayırlı, kutlu.Mübin 1. İyiyi ve kötüyü ayıran. 2. Açık, besbelli.Mücahit Din uğruna savaşan, uğraşan, savaşçı.Mücahittin Dinin düşmanlarıyla savaşan, din mücahidi.Mücap Duası kabul edilen kimse.Müçteba Seçilmiş, seçkin.Müderris Medresede ders veren.Müdrik 1. İdrak eden, anlayan, aklı eren. 2. Eren, erişen. 3. Yetişmiş, olgun.Müfit 1. Anlatan, ifade eden, anlamlı. 2. Yararlı, faydalı.Müftü 1. Fetva veren. 2. İl ve ilçelerde din işlerine bakan kimse.Mühip Heybetli, korku ve saygı uyandıran.Mükremin bk. MükriminMükrim İkram eden, ağırlayan, konuksever.Mükrimin Ağırlayanlar, konukseverler, ikram edenler.Mülâyim 1. Uygun. 2. Yumuşak huylu, sakin kimse.Mülâzım 1. Ayrılmayan, tutunup kalan. 2. Bir işe girmek için bir süre parasız gidip gelen.Müldür Berrak, saf, duru.Mülhim İlham veren, içe doğduran, esinlendiren.Mülket Ülke.Mümin 1. Tanımış, iman etmiş. 2. İslam dinine inanmış, Müslüman.Mümtaz 1. Ayrı tutulmuş, üstün tutulmuş. 2. Seçkin.Münasip Uygun, yerinde, yaraşır, yakışır.Münci Kurtarıcı, kurtaran, önder.Münif Yüksek, ulu, büyük.Münim 1. Nimet veren, yedirip içiren Allah. 2. Velinimet.Münip 1. Tanrı´ya yönelen. 2. Güzel yağan, yararlı yağmur. 3. Bahar.Münir Nurlandıran, ışık veren, parlak.Mürit 1. Buyuran, emreden. 2. Bir tarikat şeyhine bağlı kimse.Mürsel 1. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Peygamber.Mürşit 1. Doğru yolu gösteren, kılavuz. 2. Müritlerine tasavvufu öğreten, sırları ve gerçekleri gösteren tarikat şeyhi.Müslim İslam dininde olan, Müslüman.Müslüm bk. MüslimMüstakim 1. Doğru, düz.2. Temiz, namuslu, doğru.Müstecap Dileği kabul edilmiş kimse.Müstenir Işıklı, parlak.Müşahit Gören, bakan, izleyen.Müşfik 1. Sevecen, şefkatli.2. Acıyan.Müşir 1. Haber veren, bildiren. 2. Emir ve işaret eden.Müştak Özleyen, göreceği gelen, can atan.Müşteba bk. MüçtebaMüştehir Ünlü, şöhretli.Müzahir Yardım eden, yardımcı.Müzdat Artmış, çoğalmış.Müzekker Erkek, er.
Gizlilik Politikası
Kabul Ediyorum
Kabul Etmiyorum