İ ile Başlayan Erkek İsimleri

  • İbadbk. İbat
  • İbadetAllah’ın buyruklarını yerine getirme, tapınma.
  • İbadullahAllah’ın kulları, insanlar.
  • İbat1. Kullar, insanlar. 2. İbadet edenler.
  • İbik1. Köşe, kenar, uç. 2. Tavuk, kuş vb. hayvanların gagası.
  • İbişbk. İbrahim
  • İbobk. İbrahim
  • İbrahimİnananların, halkların babası.
  • İçaçanİç açan, gönlü rahatlatan, beğenilen.
  • İçözİçi özlü, değerli.
  • İdi1. Güç, kuvvet.2. Sahip.
  • İdikurtGüçlü kimse.
  • İdikutKutlu, saadetli, yüksek rütbeli.
  • İdris1. Meyvesi hoş kokulu, kerestesi güzel bir kiraz türü. 2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen, ilk kez giysi dikip giydiği için terzilerin, ilk kez kalem kullandığı için yazarların piri sayılan İdris Peygamberin adı.
  • İğdemirMarangozlukta ağaç delmek için kullanılan çelik araç.
  • İhlâs1. Temiz, doğru sevgi. 2. Gönülden gelen dostluk, içtenlik, bağlılık.
  • İhvan1. Sadık, candan dostlar. 2. Bir tarikata mensup kişiler.
  • İkizBir çift, iki tane.
  • İkrami1. İkram ile ilgili, saygı ve ağırlamayla ilgili. 2. İkramı seven.
  • İlYurt, ülke, devlet, halk.
  • İlalÜlke al, fethet anlamında kullanılan bir ad.
  • İlalanÜlke alan, ülke fetheden.
  • İlaldıbk. İlalan
  • İlalmışbk. İlalan
  • İlarslanÜlkenin en güçlü insanı.
  • İlaydınÜlkenini aydın ve mutlu kimsesi.
  • İlbasanBir ülke üzerine yürüyen, o ülkeyi fetheden.
  • İlbasmışbk. İlbasan
  • İlbastıbk. İlbasan
  • İlbaşBir ülkenin başı, hükümdar.
  • İlbayVali.
  • İlbegbk. İlbey
  • İlbekbk. İlbey
  • İlbeyMemleketin, ülkenin hükümdarı.
  • İlbeyibk. İlbey
  • İlboğaÜlkenini en güçlü kimsesi.
  • İlbozanÜlkenin altını üstüne getiren kimse.
  • İlbozduÜlkenin altını üstüne getirdi anlamında kullanılan bir ad.
  • İlbudunMemleket halkı.
  • İlçibk. Elçi
  • İldemYaptığı işin kötü sonuç vermesinden üzülen, pişmanlık duyan kimse.
  • İldemerYaptığı işin kötü sonuç vermesinden üzülen, pişmanlık duyan kimse.
  • İldemirÜlkenin güçlü kimsesi.
  • İlerginÜlkenini olgun kimsesi.
  • İlerigünÖnceki gün
  • İlgarbk. Ilgar
  • İlginçİlgi uyandıran, ilgi ve dikkat çeken.
  • İlham1. İçe, gönle doğma, esin. 2. İçe, gönle doğan şey. 3. Allah’ın Peygamberlerin yüreğine doğdurduğu Tanrısal âleme özgü duygu ve düşünceler.
  • İlhamiİçe, gönle doğan duygularla, düşüncelerle, esinle ilgili.
  • İlhan1. Hükümdar, imparator. 2. Eskiden Moğol İmparatorlarına verilen san.
  • İligEski Türklerde hükümdar.
  • İlim1. Bilme, biliş, bir şeyin doğrusunu bilme. 2. Bilim.
  • İlkanÖncelikle an, hatırla anlamında kullanılan bir ad.
  • İlkehanKendine göre ilkeleri olan hükümdar.
  • İlkerİlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.
  • İlkiİlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.
  • İlksoyİlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.
  • İlkutÜlkenin kutlusu, mutlusu, uğurlusu.
  • İlkutayÜlkenin mutlusu olan kimse.
  • İlkutluÜlkenin kutlusu, saygın kimsesi.
  • İlkünİlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.
  • İlkünsalİlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.
  • İlmenBir ülke halkından olan kimse, yurttaş.
  • İlsavaşÜlkenini savaşçı kimsesi.
  • İlsavunÜlkeni düşmanlardan koru, savun anlamında kullanılan bir ad.
  • İlsevÜlkeni sev anlamında kullanılan bir ad.
  • İlsevenÜlkesini seven.
  • İlseverÜlkesini seven.
  • İltanÜlkenin beğenilen insanı.
  • İltaşÜlkenin sert, güçlü insanı.
  • İltayÜlkenin benzersiz insanı.
  • İltekinÜlkenin tek ve eşsiz insanı.
  • İltemirbk. İldemir
  • İltemizÜlkenin temiz ve dürüst insanı.
  • İltemürbk. İldemir
  • İlterişDevleti, ülkeyi derleyip toplayan, birleştiren.
  • İltutmuşÜlkeyi idare altında yöneten kimse.
  • İltüzeÜlkeninin adaletini sağlayan kimse.
  • İltüzünÜlkenin yumuşak huylu, saygın kimsesi.
  • İlvan1. Gösteriş, çalım. 2. Süs.
  • İlyas1. Kutsal kitaplarda adı geçen, yağmurlara hükmeden İsrail Peygamberi. 2. Mersin ağacı.
  • İmadettinDinin direği.
  • İmam1. En önde bulunan, önder. 2. Namazda kendisine uyulan kimse. 3. Müslümanlıkta mezhep kuran kimse. 4. Halife olan kimse.
  • İmamettinDinin öncüsü, önderi.
  • İman1. İnanma, inanç. 2. İslam dinini kabul etme.
  • İmatDirek, sütun.
  • İmdat1. Tehlikede veya güç durumda olana yapılan yardım. 2. Yardım için gelen kuvvet.
  • İmre1. Âşık, tutkun. 2. Kardeş. 3. Arkadaş.
  • İnakGerçek dost, arkadaş, sırdaş.
  • İnalbeyKendisine inanılan, güvenilen bey.
  • İnalcıkKendisine inanılan, güvenilen kimse.
  • İnalkutKendisine inanılan, güvenilen kutlu kimse.
  • İnaltekinKendisine inanılan, güvenilen kimse.
  • İnançlıİnancı olan, imanlı.
  • İnanırİnanan, inançlı.
  • İnanözÖzünde inanç olan, iman eden.
  • İncebayNazik, kibar kimse.
  • İncebeyNazik kimse.
  • İncesuSu gibi saf ve temiz olan nazik kimse.
  • İnönüTürkiye Cumhuriyetinin ikinci Cumhurbaşkanı, Kurtuluş Savaşı kahramanı, kumandan ve devlet adamı İsmet Paşanın soyadı.
  • İrenÖzgür, hür.
  • İrfaniİrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
  • İrfatYardım etme, bir şey verme.
  • İrşatDoğru yolu gösterme, uyarma.
  • İrtek1. Şafak vaktinde doğan. 2. Masal, efsane.
  • İsa1. Allah’ın yarlıgaması, mağfireti. 2. Dört büyük Peygamberden Hristiyanlığın kurucusu, doğumu Türkiye’de ve Batı’da takvim başlangıcı sayılan peygamber.
  • İsfendiyarİran Mitolojisinde adı geçen hükümdarın adı.
  • İshak1. Gülen. 2. Kutsal kitaplarda adı geçen İbrani peygamberi.
  • İskender1. Padişah.2. M.Ö. 356-323 arasında yaşayan, Yunanistan, İran, Anadolu, Suriye ve Hindistan’ı ele geçirmiş olan büyük kumandan.
  • İskit1. Milattan önce Orta Asya’dan Güney Rusya’ya göç ederek burada imparatorluk kuran kavim. 2. Koşuda dördüncü gelen at.
  • İslâm1. Hz. Muhammed´in yaydığı din, Müslümanlık. 2. Müslüman dininden olan kimse, Müslüman.
  • İsmail1. Tanrı’yı işiten.2. Kutsal kitaplarda adı geçen, İbrahim Peygamberin oğlu olan İbrani peygamberi.
  • İsrafilİslam inanışında dört melekten, kıyamet kopacağını üfleyeceği boru ile bildirecek olan melek.
  • İstemihanGöktürk Devletinin kurucusu Bumin Kağan’ın kardeşi olan Türk hakanı.
  • İsvanSacda pişen ekmeği çevirmeye yarayan araç.
  • İşgüdenİş yapan, çalışan.
  • İşgüderİş yapan, çalışan.
  • İşkurBir iş edin anlamında kullanılan bir ad.
  • İşmanbk. İşmen
  • İşmenİş yapmayı seven, çalışkan kimse.
  • İşsevenİş yapmayı seven kimse.
  • İşseverİş yapmayı seven kimse.
  • İvecenAceleci, canı tez.
  • İvegenAceleci, canı tez.
  • İyicilİyilik etmeyi seven, iyiliksever.
  • İyidoğanDoğumu uğur getiren.
  • İyigünİyi günde doğan.
  • İyiolİyi ol, iyi davran anlamında kullanılan bir ad.
  • İyisanİyi adla anılan, iyi tanınan kimse.
  • İyisoyTemiz ve iyi tanınmış soydan gelen kimse.
  • İyiyürekBaşkaları için hep iyilik düşünen, iyiliksever kimse.
  • İzboğaGüçlü, kuvvetli bir iz bırakan kimse.
  • İzbörüKurt izi.
  • İzbudakSoyu iyi bir iz bırakmış olan kimse.
  • İzbudunTarihe geçen millet.
  • İzbulSoyunu, sopunu araştır anlamında kullanılan bir ad.
  • İzgü1. İyi, güzel.2. Akıllı, adaletli.
  • İzzet1. Değer, kıymet. 2. Yücelik, ululuk. 3. Güç, kuvvet. 4. Saygı, ikram.
  • İzzettinDinin değeri, gücü ve ululuğu.