H ile Başlayan Erkek İsimleri

  • Hakan1. Türk, Moğol ve Tatar hanları için “hükümdarlar hükümdarı” anlamında kullanılan bir unvan.2. Osmanlı padişahlarına verilen unvan.
  • HakkıDoğrulukla, hakla ve adaletle ilgili.
  • HalâsKurtuluş, kurtulma.
  • HaldunSonsuz olan, ebedî olan.
  • Halef1. Birinden sonra gelip onun yerine geçen kimse, sonradan gelen. 2. Soy.
  • Halife1. Birinin yerine geçen kimse. 2. Hz. Muhammed’in vekili ve dünyadaki Müslümanların başı olan kimse.
  • HalilSadık, samimi, dost.
  • Halilullah1. Allah’ın sadık dostu. 2. Hz. İbrahim’e verilen san.
  • Halim1. Yumuşak huylu, sert olmayan. 2. Allah’ın adlarındandır.
  • Halis1. Karışık olmayan, saf, katışıksız. 2. İçten, samimi.
  • HalitSürekli, sonsuz, ebedî.
  • HalittinDinin sonsuzluğu, ölümsüzlüğü.
  • Halûkİyi ahlak sahibi, iyi huylu, geçimli kimse.
  • HamasetCesaret, kahramanlık, yiğitlik.
  • HamdiAllah’ı övmeyle, Allah’a şükretmekle ilgili.
  • HamdullahAllah’ın övgüsü.
  • Hami1. Koruyan, koruyucu, himaye eden. 2. Kayıran, kayırıcı.
  • Hamil1. Taşıyan, taşıyıcı. 2. Sahip olan. 3. Destek.
  • HamisBeşinci.
  • Hamit1. Övülmeye değer. 2. Allah’ın adlarındandır. 3. Hamdeden, şükreden.
  • Hamza1. Aslan, güçlü adam. 2. İslam tarihinde Hz. Muhammed’in amcası.
  • Han1. Eski Türklerde kağana bağlı veya kendi başına buyruk, ikinci derecede bir devlet başkanı. 2. Osmanlı Padişahlarının adlarının sonuna getirilen san.
  • HanalpYiğit, cesur hükümdar.
  • HanbekGüçlü, kuvvetli hükümdar.
  • HanbeyHükümdar ve bey.
  • HanedanPeygamber, hükümdar veya devlet büyüğü gibi bir kimseye dayanan soy, büyük aile.
  • HanefiHanefi mezhebinden olan kimse.
  • Hanif1. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. 2. İslamiyetten önce tek Tanrı’ya inanan.
  • HankanHan soyundan gelen kimse.
  • HansoyHan soyundan gelen kimse.
  • Harun1. Parlayan. 2. Hz. Musa’nın ağabeyi.
  • Hasan1. Güzel. 2. İyi ve hayırlı iş.
  • Hasanebk. Hasene
  • Hasbiİsteyerek ve karşılık beklemeksizin yapılan.
  • Hasip1. Değerli, saygın, soyu temiz kimse. 2. Muhasebeci.
  • Hasletİnsanın yaradılışındaki huyu, doğası.
  • Haşim1. Kıran, ezen, parçalayan. 2. Ekmek doğrayan.
  • Haşmet1. Büyüklük, görkem. 2. Kibarlık, nezaket. 3. Alçak gönüllülük.
  • HaşmettinDinin büyüklüğü, ihtişamı.
  • Hatem1. Mühür. 2. Cömert. 3. Son, en son, sonuncu.
  • Hatemî1. Mühürle ilgili olan. 2. Mühür yapan. 3. Cömertlik. 4. Sonuncu.
  • Hatif1. Sesi işitilip kendisi görülmeyen kimse. 2. Çağıran, seslenen. 3. Gaipten seslenir gibi haber veren melek.
  • Hatim1. Sona erdiren, bitiren. 2. Mühürleyen, mühürleyici. 3. Sonuncu.
  • Hatip1. Güzel, düzgün. 2. Bir topluluk karşısında etkili konuşan kimse. 3. Camide hutbe okuyan kimse.
  • HattatGüzel el yazıları yazan ve mesleği hattatlık olan kimse.
  • Haviİçine alan, kaplayan.
  • Hayalî1. Hayal niteliğinde veya hayal ürünü olan, düşsel, imgesel. 2. Karagöz oynatan kimse, karagözcü.
  • Hayati1. Yaşamla ilgili, yaşamsal. 2. Büyük önem taşıyan, önemli.
  • Haydar1. Aslan. 2. Cesur, yiğit kimse. 3. Hz.Ali’nin lakabı.
  • Hayırİyilik, karşılık beklemeden yapılan yardım.
  • HayraniHayranlık, şaşkınlık.
  • HayrettinDinin hayırlısı.
  • HayriHayır ve iyilikle ilgili, uğurlu ve kutlu.
  • HayrullahAllah’ın hayırlı kıldığı.
  • HazarBarış ve güven.
  • HazıkUsta, mahir, becerikli.
  • HazımSindiren, sindirici kimse.
  • Hazret1. Yüce kabul edilen kimselerin adlarının başına saygı, övme, yüceltme amacıyla getirilen unvan. 2. Adı söylenmeyen bir kimseden söz edilirken kullanılan bir söz.3. Genellikle erkekler arasında senli benli konuşmada kullanılan bir seslenme sözü.
  • HekimDoktor, tabip, bilge kişi, filozof.
  • HemdemBirlikte yaşayan, arkadaş.
  • HeperHer zaman yiğit, yürekli olan kimse.
  • HepyenerHer zaman üstün gelen, yenen kimse.
  • HepyükselHer zaman gözün yükseklerde olsun, yüksel anlamında kullanılan bir ad.
  • Heybetİnsanlara korku ile birlikte saygı uyandıran görünüş, büyüklük, ululuk.
  • Hıdırbk. Hızır
  • Hıfzı1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
  • HıfzırrahmanMerhamet eden, acıyan Allah’ın koruyuculuğu.
  • HıfzullahMerhamet eden, acıyan Allah’ın koruyuculuğu.
  • HıncalHıncını al anlamnda kullanılan bir ad.
  • HızırHalk inanışlarına göre ölümsüzlüğe kavuşmuş olduğuna inanılan ulu kimse.
  • HızlanHız kazan, hızını artır anlamında kullanılan bir ad.
  • HızlıÇabuk, süratli.
  • HızlıerÇabuk, süratli kimse.
  • HicabiUtanmayla ilgili.
  • HicapUtanma, sıkılma.
  • HidayettinDinin gösterdiği doğru yol.
  • HikmettinDinin hikmeti.
  • HikmetullahAllah’ın hikmeti.
  • HilmiYumuşak huylu, nazik, ince kimse.
  • Himmet1. Gayret, emek, çaba. 2. Yüksek irade. 3. Yardım, kayırma. 4. Kutsal sayılan bir kişi tarafından yapılan etki.
  • Hisar1. Küçük kale. 2. Kuşatma, etrafını çevirme.
  • Hitam1. Son, nihayet. 2. Bitme, tükenme.
  • Hudavendigâr1. Amir, hâkim. 2. Osmanlı Padişahı I. Murat’ın sanı.
  • Hudavent1. Allah, Tanrı. 2. Efendi, sahip. 3. Hükümdar.
  • HudayiAllah’ın yarattığı.
  • Hulagu1. Kula tüylü at. 2. İlhanlılar Devletinin kurucusu olan hükümdar.
  • Hulki1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
  • Hulûsi1. Saf halis, içi temiz. 2. İçten, candan.
  • HurşitGüneş.
  • Hüccet1. Seçkin âlimlere verilen san. 2. Delil, kanıt.
  • Hüdavendigârbk. Hudavendigâr
  • Hüdaventbk. Hudavent
  • Hüdayibk. Hudayi
  • Hülâgübk. Hulagu
  • Hümayun1. Kutlu, kutsal. 2. Padişaha özgü, hükümdarla ilgili.
  • Hüner1. Beceri, marifet. 2. Ustalık.
  • HünkârPadişah, sultan, hükümdar.
  • HürÖzgür, bağımsız.
  • Hüsam1. İyi bilenmiş, keskin kılıç. 2. Hüsamettin adının kısa söylenişi.
  • HüsamettinDinin keskin kılıcı.
  • HüseyinKüçük sevgili.
  • Hüsmenbk. Hüsamettin
  • HüsnüGüzel.
  • HüsrevHükümdar, padişah.